Vervolg 2

Hier weer een vervolg na onze reis vanuit Palmerston North naar Rotorua.

Zaterdagochtend fijn wakker geworden met de geur van rotte eieren: fijn we zijn weer in Rotorua! Die dag rustig aan gedaan met wat shoppen in Rotorua en 's middags naar Kuirau Park geweest om naar kokende modder en de stoom te kijken die zo uit de grond komt. Dat blijft toch iets geweldigs om naar te kijken. Daar een wandeling gemaakt en terug naar tante Diana waar 's avonds Eric en Janine ook aankwamen na hun rondreisje richting Wellington. 

Zondag zijn we richting Waitomo gereden wat een kleine 2 uur rijden was. Na de lunch kwamen we aan in Waitomo en zijn we naar de Ruakuri grot gegaan. Hier hebben we een rondleiding gehad van ongeveer 1,5 uur onder de grond (we zaten op een diepte van 60 meter) met prachtige stalagtieten en -mieten. Ook een aantal gloeiwormen gezien, heel apart om al die lichtjes in het donker te zien gloeien. Ik heb geprobeerd er een foto van te maken maar is niet echt gelukt..... Het was echt de moeite waard en zeker een aanrader. Daarna weer richting tante Diana waar we na het eten ons hebben voorbereidt op de tocht der tochten die we de volgende dag zouden gaan doen: de Tongariro Crossing. We hebben een stapel boterhammen gesmeerd (zie foto) en alles klaar gelegd want we moesten vroeg op.

Maandagochtend om 4.30 uur opgestaan en snel aangekleed want we moesten nog 2 uur rijden naar Ketetahi Carpark. Vandaar zal een bus ons naar het beginpunt brengen. Eerst nog mijn tenen ingepakt met vette watten (tip van Janine die een ervaren wandelaarster is) en om 5 uur zaten we in de auto. Om 7 uur aangekomen op het Ketetahi Carpark waar al vele mensen stonden te wachten. De bus bracht ons om 7.30 uur naar de 'base camp' op 1.150 meter hoogte. En vandaar uit begon onze tocht naar de hoogste punt (dit was op 1.886 meter). De track is 19.4 km lang en duurt normaal gesproken tussen de 6 en 8 uur. Een hele uitdaging dus. Ons mam twijfelde of ze het wel zou halen. Het eerste stuk is makkelijk en loopt naast Mount Ngauruhoe oftewel Mount Dome van de Lord of the Rings. Daarna komt het 'turning point'. Hier kun je nog terug als je twijfelt want vanaf dat punt begint Devils Staircase een heel steil, moeilijk gedeelte. Ons mam twijfelde maar Eric en ik hebben haar overgehaald om het toch te proberen, op een rustig tempo en vaak te rusten en dan zou het wel lukken. Dus daar gingen we. Het was inderdaad een hele klim maar het uitzicht is echt  niet te geloven! Wat een landschap en wat een plaatjes! Langs South Crater, Blue Lake en Emerald Lake (zie foto's). Echt niet te geloven hoe mooi het daarboven is. We hadden gelukt met het weer, het was best warm en weinig wolken. Mam had het af en toe toch moeilijk maar met hulp van ons hebben we haar er doorheen getrokken (soms letterlijk :) ) Maar wat was het de moeite waard! Tante Marleen en Aggie, jullie hadden gelijk, het was zwaar maar dit mag je niet missen als je in Nieuw Zeeland bent! En wat waren we blij dat we onze auto weer zagen....... ik was kapot, had last van mijn knie, voeten en enkels, but we did it! En zeker trots op ons mam dat ze dat op die leeftijd toch maar heeft gedaan! En wat fijn om dan je schoenen uit te kunnen doen.. 

Daarna nog 1 uurtje terug naar Taupo gegereden om iets te eten en toen nog 1 uurtje rijden naar Rotorua waar we bij tante Diana strompelend binnenkwamen, gedoucht hebben en toen een welverdiende nachtrust!